Я крочу па Иую

Я  крочу  па  Іўю  куды  ні  зірні   
Усюды  я  бачу  свае  карані   
Гляджу  на  касцёл  я  і  Бога  малю
За  гэту  цвітучую  нашу  зямлю
               За  Іўем  магілкі  капліца  ўстае
               Там  бацька  бабулі  і  дзяцькі  мае   
               Я  крочу   і  чую  дыханне  вякоў   
               Пішу  і  збіраю  сляды  тых  акоў
 Як  шмат  тут  навокал  шчаслівых  людзей               
 Дзяўчына  вунь  крочыць  із  кучай  надзей 
 Ёй  мама  сказала  буць  дома  як  змрок   
 Мы  рана  спаць  ляжам  зачынім  замок
                Ў  нас  із  дзяўчынкай  спатканне  сваё
                Як  мала  нам  часу, каханне  маё
                Стаіўшы  дыханне  прашу  я  дзяўчынку
                Адстроч  развітанне  яшчэ  на  хвілінку
Узляцім  мы  як  птушкі  і  шчасце  адчуем   
У  небе  блакітным  з  табой  заначуем
Аддам  табе  зоркі,  нябес  сіняву,   
У  вочах  азёрах  тваіх  патану