Высоцкаму

Ад адчаю за праўду к адчаю
Басам пела душа з хрыпаццой.
Сэрца ў роспачы моцна крычала,
Разрывалась на часткі гітара,
Палівала бы з дула свінцом.



Свет абняты рукамі злачынства.
Сярод тысяч адзін супраць зла.
…Ён спяваў песні ўсім без карысці,
З незапэцканай славаю чыстай,
Пакуль звон вылучала струна.



І вось раптам не стала паэта,
Абарвалась жыццё назаўжды.
Недапетыя песняў куплеты
Разышліся па беламу свету,
Хай заўсёды гучаць праз гады.


Рецензии