Цячэ няспынная крынiца
I шэрагi забот нясе.
Як абярнецца, як узвiцца,
Дык сонца вокам не мiгне.
I звiць гняздо захоча птушка.
Навокал благадаць спрыяе,
А ў iзбушке есць старушка,
Адзенне дзецям паласкае.
Салодкiм летуценнем знiкне
I пах той лесу, дух таго,
Хто умiг дастане
Да нябёсаў, да Яго.
Той вецер пашумiць i лiсце
Унязана, шумна ападзе.
Паспакайнеў сабака у жыццi,
А дзецям хораша ў вадзе.
Знаёмая вёска
© Copyright: Наташа Краева, 2017
Свидетельство о публикации №117122505143
Свидетельство о публикации №117122505143
Рецензии