Неяк цяжка пісаць без працагу
Неяк цяжка знайсці тыя словы
Каб, як лягуць яны на бумагу,
Атрымаўся бы верш адмысловы.
Кожны верш- гэта планы ці мроі,
Гэта думы, надзеі, памкненні,
Гэта дрэўца са словаў жывое
Ў заняпадзе, ці ў цвіценні.
Калі ж сэрца не мае мрояў,
Калі планы тым лёсам прыбіты -
Ты засохнеш, як дрэўца тое,
І верш будзе душою забыты!
Верш
© Copyright: Станислав Шастак, 2017
Свидетельство о публикации №117122310228
Свидетельство о публикации №117122310228
Рецензии