М. Давлатова. Я иду своей дорогой

Марям Давлатова

Я имею  свою дорогу, стань ты  спутником  моим,
Заблудилась я немного, по дороге верной меня поведи.
Устало моё тело от мук дороги, любовь забыло сердце…
Приди ко мне ты под вечер и зарю мы встретим вместе.
Увы, я принцесса без короны в этом царстве любви,
Приди и стань моей короной, золотым сиянием меня озари.
Каждая частица  моего тела  жаждет встречи с тобой.
Накажи меня за страсть, или награди. Стань мне судьёй...
Путь любви и путь верности выбрала навсегда Марям,
Явись, заполни дорогу эту, если такую готов принять ты меня.

Перевод  с тадж. Саида Сангина

Оригинал:
Марям Давлатова
Марди сафарам, дар сафарам хамсафарам бош.
Рахгумзадаам, ёр биё рохбарам бош.
Тан хастаи рах, дил шуда аз ишк фаромуш,
Як шом биё, хамрахи ман то сахарам бош.
Шахдухтари беточ дар ин кишвари ишкам,
Эй чони азиз, боз биё точи зарам бош.
Хар зарраи ин чон хама даъвогари мер аст,
Моро ба казо каш биё, додварам бош.
Марям хамаи умр зи рахи сидку вафо рафт,
Ин рох тихи монда, биёву ба барам бош.


Рецензии