Ліхтары глядзяць
панура на дарогу,
а яна ўсё бяжыць,бяжыць.
Сыпле сьнег па-малу,
троху- троху,
на сьвятле іскрыцца,
зіхаціць.
Як у тым зачараваным
царстве,
дрэвы накрухмаленыя
сьпяць.
А на чорным небе
месяц яркі
не спыняе промні пасылаць.
Не пакіне сіліцца
з цямрэчай.
Мо і ёсьць якаясьці карысць
у тым,што само сабой
ня сьвеціць-
адбівае тое,што гарыць.
Лiхтары глядзяць...
© Copyright: Татьяна Борисова 11, 2017
Свидетельство о публикации №117121906605
Свидетельство о публикации №117121906605
Рецензии
Почему-то во многих ваших произведениях не видна буква I в словах, особенно в названиях... Я вставляю английскую ай и, вроде, проходит. Стихи хорошие. Нравятся!
Тереза Магди 10.01.2018 22:39 • Заявить о нарушении
Тереза Магди 10.01.2018 22:39 • Заявить о нарушении
