Ранiца Сара Цiздэйл
Зусім адна, - то было абуджэнне для майго сэрца.
Я стала дзіцем сонечнага палетка.
Я стала сястрою самога неба.
Там у ветранай плыні раніцы
Мая туга ўзняла свой цяжар ад мяне,
Згубілася як галашэнне ў воплесках апладысментаў
І адляцела птушкай-чаіцай да мора.
Арыгінал:
Morning
Sara Teasdale
I went out on an April morning
All alone, for my heart was high,
I was a child of the shining meadow,
I was a sister of the sky.
There in the windy flood of morning
Longing lifted its weight from me,
Lost as a sob in the midst of cheering,
Swept as a sea-bird out to sea.
Свидетельство о публикации №117121712165