Вечар
Алым бляскам ваколiца азарана,
І над агеньчыкамi хатак узыйшла ўрачыстая луна.
Ужо не грэмлюць блiскавiцы,
Зацiхлi галасы ўначы,
І толькi месяц золатам iскрыцца,
І ветрык нежна шапацiць.
З'явiлiсь у начным небе зоры,
Як кветкі у весну расцвілі,
Адразу ж стала ўсё ў начы прыгожа,
Як толькi абудзiлiся яны.
Аднак закрапаў дождж у маiм прасторы,
Забухаў гром,
Вось пацяклi струменьчыкi вады,
І шпарка, i падчас вясёла,
Лiюцца спевы ручайка ўначы.
Мяне ўжо начная цемра не пужае,
І вецер не раз'юшана свiшчыць,
Пяшчотна вуха ен маё ласкае,
I,быццам Святы дух, ляцiць .
Свидетельство о публикации №117120703021
И невольно улыбнётся по - детски, восторженному, бесхитростному, нежному языку.
Елена Новичевская 11.04.2018 20:46 Заявить о нарушении
Елена Новичевская 12.04.2018 21:09 Заявить о нарушении