Я за мяжою сэрцам адзінокі!
Нікому тут краіна не вядома,
Дзе між лясоў плыве Дняпро шырокі
І да варагаў шлях шукае Нёман!
На поўдні Прыпяць разліваецца, як мора,
Што апісаў яшчэ сам Герадот.
Украінскім Чарнобылем тут хворы
Палесскі рай з лугоў, рэк паўнаводных і балот.
Ды мала нам чарнобыльскай навукі
Нам ''мірны'' атам запрагчы карціць.
Чаму не адсякае Бог тым рукі,
Чый розум можа гора парадзіць?
На поўначы Браслаўскія азёры,
Што надзяляюць неба сінявой.
Няўжо і там мы свой Чарнобыль
створым,
Бо не сябруюць планы з галавой?
Ах, любы край - ты як паветра тое!
Ты як сьвятло заміж тужлівых дум!
Ты для мяне - ўсё, што ёсць сьвятое,
Бароў тваіх мне сьніцца мірны шум!
Не Беларусь, Літва - тваё імя ад Бога!
Не Бог, а цар яго другім аддаў.
Бяжы, вядзі ў родны край дарога
І стань пачаткам блаславёных спраў!
Я за мяжою сэрцам адзiнокi!
© Copyright: Станислав Шастак, 2017
Свидетельство о публикации №117120106355
Свидетельство о публикации №117120106355
Рецензии