Дзесяць хвілін хтосьці даруе
Каб не спазніцца
Некалькі моў
Чыясьці рука заўсёды ратуе
дае прытуліцца
хвалям да берагоў
Што мы наперад плануем
У час праясніцца
Насенне ўсіх шчырых слоў
что ў садзе гадуем
сваім на паліцах
што сеем уздоўж шляхоў
Час над імгненнем пануе
мне сніцца
Самалёты, нябёсы і зноў
Час у танцы ўсё скасуе
Спазніцца
І зноў не пазнаць сваю кроў
Мы можа аднойчы адчуем
Як зліцца
З усім праз вяртанне дамоў
Хай розум кіруе
у калясьніцы
няхай залаціцца
паміж, з , ўсюды
Любоў..
Няхай кiруе Любоу
© Copyright: Екатерина Шеховцова, 2017
Свидетельство о публикации №117111209553
Свидетельство о публикации №117111209553
Рецензии