Прабач, Aйчына! Ды бывай!
Няхай мне сьведкам будзе Бог,
Што для вяртання ў родны край
Я выканаў усё, што мог!
Я не растраціў жар душы
На камянях чужых дарог
І нашу мову з-за мяжы
Сюды прывёз. Яе збярог!
Я не растраціў сэрца сіл,
Радзіме досьвед мой прынёс,
Ды не патрэбны тут, няміл-
Такі мне выпаў ужо лёс!
Хоць палыном гарыць растанне,
Я ўсё ж надзею берагу,
Што я з Айчыны прывітанне
Усё-такі пачуць змагу!
Прабач, Aйчына!
© Copyright: Станислав Шастак, 2017
Свидетельство о публикации №117110609998
Свидетельство о публикации №117110609998
Рецензии