Дождь утонул в ночи неистово,
Хмурое утро озябло тайной,
Воздух пронизан ветра свистами ---
Смерть и любовь навсегда венчая.
Так беззащитно солнце блеклое
Суть угасания глазом ласкает;
Осени рыжей вино терпкое
Рифмой стихов вновь опьяняет...
Галактион. Смерть и любовь
© Copyright: Лана Авидзба-Заалишвили, 2017
Свидетельство о публикации №117110104622
Свидетельство о публикации №117110104622
Рецензии
ღამით ძლიერი წვიმა მოვიდა,
დილით სიცივე იყო ფარული,
ჰბერავდა ქარი მადათოვიდან,
როგორც სიკვდილი და სიყვარული.
მაგრამ მზეც იყო რბილი და მკრთალი.
სიყვითლე, ნება ხეთა კვდომისა,
მე პოეზიით ვიყავი მთვრალი,
დღე იყო ისევ შემოდგომისა.
გალაკტიონ ტაბიძე
Лана Авидзба-Заалишвили 01.11.2017 12:10 • Заявить о нарушении
დილით სიცივე იყო ფარული,
ჰბერავდა ქარი მადათოვიდან,
როგორც სიკვდილი და სიყვარული.
მაგრამ მზეც იყო რბილი და მკრთალი.
სიყვითლე, ნება ხეთა კვდომისა,
მე პოეზიით ვიყავი მთვრალი,
დღე იყო ისევ შემოდგომისა.
გალაკტიონ ტაბიძე
Лана Авидзба-Заалишвили 01.11.2017 12:10 • Заявить о нарушении