***
Халодны дождж ляціць з нябёс
І холадна душы маёй
І лісцю залатых бяроз,
Нібыта гэты дождж – зімой.
Нібыта гэты дождж ляціць,
Каб утапіць надзеі-мары.
Але без іх ці можна жыць?
Навокал – толькі дождж і хмары.
Навокал – толькі гэты дождж…
І сум-журба, як быццам страты.
І як ты сэрца ні трывож,
У гэтым дождж – не вінаваты.
Ён проста так ляціць з нябёс…
І добра, што не бачна слёз
На тварах восеньскіх бяроз…
Ляціць з нябёс халодны дождж...
29. 10. 2017 г.
Халодны дождж ляцiць з нябёс...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2017
Свидетельство о публикации №117102907065
Свидетельство о публикации №117102907065
Рецензии