В. Пшавела. Хьаьшеи фусам-даи. 3 дакъа

III

ДIакхаьчар. Йоккхий вIовнаш[1]
Хийрачунга бирса хьеж.
Чхара Iоакъах[2] хьалдаь цIальгаш
Боадончура миска къедж.
Лоамий зIогалаш мо, ира
МугIарех уж айтта латт,
Хьулбеннача бIинах тара, –
МоастагIчоха лорош гIапп[3].
ЖIалей саькха, бирса Iехар
Да гоннахьа хьахозаш.
НаIареха арахьежар –
Массанахьара хоалуш.
«Ер я, янне а, вайна фусам –
Са дезалий къаьна цIа.
Укхчу хаьшана ба толам, –
Хьо а чувала моаршонца.
НиI хьаелла, ва Агаза!
Хьаьша ва вай наIарга,
Вайха доаллача ираза
Дала вайта вайцига». –
Ший боахамах вашаш волаш
Кхайк из фусам-наьнага.
Хьаьшаца ше дIачувоалаш,
Хьед сихагIа йIовхалга.
Ийчу латт Звиадаури,
ЛадувгI: кхуврчана уллув
ГIийло лекхаш ба пандури,
Муам ухийташ ма ловв.
Из ва къоано. Яха зама
Я иллеца хестош яр:
Хийла моастагI ахар Iана
Да, муамца оалаш дар.
Хьеду пхийшца хинна довнаш…
КIантий денал хестаду,
Майралца цар лийха чIираш
Дагакхабар кхайкаду.
Гу, кхычура арайоагIаш
Цхьа, Iаьрж доалла, къона саг.
ДегIа тайна, хоза йолаш,
Тата доацаш лувз цо ког.
БIаргаш да цун, цIи мо, доагаш.
ТеIIа детталуш да дог.
Кхолларца дегI къайладоахаш,
Хьулаяла дика мог.
«Ер ва хьаьша вайна ванна
Дала, беркат хьожадаь, –
Оалар ловца болаш санна,
ГIадваха ва фусам-да. –
Гур хIанз тхона хьа камоаршал,
Хьаьша лерттIа лархIа хар.
Эргадаккха эшац ноанол,
Хьада пхьера вайга дар».
«Диканна ва хьаша вайна!
Маьрша ва ер вайцига», –
Раьза йолаш мар цIавена,
Юха аьлар сесага.
«Хьона а моаршо, могаш хийла
Хьай дезалца, шерашка!»
Фусам-даьна тIехьа, фийла,
Чувоал хьаьша цIеношка.
ДIалу кхалсагага герз ший,
Тешам бенна хиларах,
Раьза волаш, селла эздий
ГIулакх шийна гойтарах.



[1] ВIов, вIовнаш (гIал.) – бойница, бойницы (эрс.)
[2] Чхара Iоакъа (гIал.) – сланец (эрс.)
[3] ГIапп (гIал.) – крепость (эрс.)