На двары яшчэ цямно,
А нiчога не вiдно.
Шчэ i знiчкi не сышлi -
Петухi размову завялi:
- Слухай, сябра, падсабi:
Маю песню падхапi,
Вёску я адзiн не разбуджу -
Дапамогi у цябе прашу.
I яго: - ку-ка-рэ-ку! –
Паляцела у гай i за раку.
Нiбы, троечкi званочак -
Даляцеу вяселы галасочак.
Побач у другога голас сеу,
Можа, ён ангiнай захварэу,
Першы раз, напэуна, падтрымау -
Галасочак моцненька дрыжау
Раптам, быццам, кантрабас
Прагучау прыгожы бас.
Недалека пеунiк малады
На усе крычау лады
Так на золку, кожын дзень -
Петуховы чуваць звень.
Ды усе гучней-гучней
I усе званчэй-званчэй.
Выйдзi у зорны, цiхi час -
Пятухоу пачуеш ты не раз.
Хай спявае петушыны хор
Ды вiтае: сонца, неба, зор!
Хай спявае петушыны хор
© Copyright: Софья Коневега, 2017
Свидетельство о публикации №117102309912
Свидетельство о публикации №117102309912
Рецензии