То у нiзiне, то на узгорку...
То ў нізіне, то на ўзгорку
Хаты, седзячы радком,
Затаіліся на золку.
І туман, як малако...
Ападае лісце з яблынь,
З чорных яблынь у садах.
І стаяць самотна, зябнуць
Студні з вёдрамі ў дварах.
За сялом бяжыць дарога
То на ўзгорак, а то ўніз.
І стаіць, глядзіць з парога
Бога нашага абрыс.
То ў нізіне, то на ўзгорку
Хаты, лежачы радком,
Распласталіся на золку,
І папахвае дымком.
23. 10. 2017 г.
Свидетельство о публикации №117102304863