Ниает баарь къапыма къакъты
Ве кунеш манъа йылмайып бакъты.
Алтын фикирлер нурларын сачты,
Ильхамым манъа къучагъын ачты.
Мен асретимни озюмде бувдым,
Къар боранларны шимальге къувдым.
Йыкъылдым, кене аякъкъа турдым
Ве кедеримни юзюне урдым.
Мен чокърачыкътан шеффаф голь олдым,
Номай ве темиз сув иле толдым.
Янымда энди чечеклер осе
Ве охшайыджы ельчиклер эсе.
Гонъюлим уча, юрегим йырлай,
Устюмде гузель акъкъушлар ялдай.
Ана, уянды тылсымлы саарь,
Эбедий кетти ялымдан къаарь.
Майыс 25, 2010 с.
Голь
© Copyright: Эльмара Мустафа, 2017
Свидетельство о публикации №117102010924
Свидетельство о публикации №117102010924
Рецензии