Мне патрэбна блакітнае неба
Над ружовымі шапкамі клёнаў,
Што спужаліся першых марозаў
І ад сораму пачырванелі.
Мне патрэбны дыван пад нагамі
З мяккіх жоўтых бярозавых лісццеў,
Што дрыжаць і кружаць ў паветры
Пакуль падаюць ціхенька з дрэва.
Мне патрэбны той водар пакою,
Прасачыўшыйся з хмарай паўднёвай,
Што гаворыць мне, як матуля:
Апранайся дачушка цяплее.
Усе чырвоныя восені фарбы,
Нібы полымя грэюць мне сэрца,
І на раняшняй зорцы студзёнай
Я пранізана імі навечна.
Мая восень
© Copyright: Светлана Нехаева, 2017
Свидетельство о публикации №117101909516
Свидетельство о публикации №117101909516
Рецензии