Возможно, вы не Виктар!

Ваjдзіця сце j тірніце

Ура-ура – мы выjшов
Тут гондэ победітёль!
Бо ж нэмочы навмысны
Увжорылы мні німцыj:

Ага, ага, ваjдзіце!
Ды і во праплаціце.
А дэ і шо – шукнітэ!
Бо тут владельц вжэ ж гыньшыj.

І мы тут враз до гітлер:
Так! Шо ты там не відзіш? –
Дак мы j не знаем, Віця.
Вазможна, вы ф шызі дзе.
Заjдзі-тко шэ з раз 30.
Ды вуж не так, а с кілько!
І мы сідзев начмыма
J чакав оно тых рыжых.

Ну, так от в банках хыжых:
Тырны но раз по 4
Да увыды нам цыфрыj
Да буквочок жылізных.

І мы тут суток дві вжэ
Іj с уток пак ны вылыз.
І но j кохав ту дылду,
Шо помогла сплаціць фсэ.

Жыд понаставыв птічок:
От собственныj напіj те з.
І ты, друг, докумекаj,
Шо гондэ за аптечка.

Да, гэто вам ны детство,
Шо взев да j дав канфетка
В споднычку ціпусь Лэjбы.
Тут мныга трэ што ведаць!
Защыта ж фсюды в фрыцыj.

...от шо він тута хочэ,
Той юноша жэ гондэ?


Рецензии