Памяцi Янкi Маура
Жыццё ідзе без змен.
Наш Маўр – амаль што Пушкін,
Ці беларускі Твен.
Хоць не пісаў ён вершаў,
Ды чуўся цудны гук.
Для моладзі ён першы
Прапагандыст навук.
Пісьменнік і настаўнік,
Географ і фантаст –
У гісторыі бяспраўных
І перамогшых мас.
Народ – святое слова –
А шлях яго сыноў –
Шукаць свае асновы –
Ісці ізноў і зноў.
Ісці ў свой край апошні,
Туды, дзе цуд і звон,
Дзе жэмчуг можа кожны
Знайсці. Хай гэта сон…
…Скрозь змрок ляціць праменьчык,
А душы ўслед за ім.
А дзе гарыць агеньчык,
Туды і мы глядзім…
16.10.2017
Свидетельство о публикации №117101607620
Благодарю Вас, Виктор, за возможность прикоснуться
к языку моих предков-белорусов через Вашу поэзию.
*
Они переселились в Сибирь в начале прошлого века -
в эпоху Столыпинской реформы. Родом были из-под Минска.
*
Язык не сохранили, но некоторые слова вспоминаю, читая Ваше стихотворение,...именно так их произносила моя бабушка.
*
Позвольте пожелать Вам новых творческих успехов!
Всегда рада встрече с Вами и Вашими произведениями.
*
С уважением и теплой улыбкой,
Марина Северина 08.11.2017 13:07 Заявить о нарушении
С глубоким уважением,
Виктор Любецкий 08.11.2017 08:24 Заявить о нарушении