У лесе - дома

І зноў сустрэне лес, і правядзе
Па сцежцы, усыпанай апалым лісцем.
Не месца ў сэрцы восеньскай нудзе.
Мы цішынёй лясною душы чысцім.

Ад горкіх думак, ад балючых слоў,
Пустых патрэб і дробязных жаданняў.
Лес - песня. Лес - багацце. Лес - любоў.
Ён - памяць. Адкрыццё. І спадзяванне.

Задумлівым бярозавым святлом
Напоіць і аблашчыць ветрык п'яны.
Злягчэе, бы анёл абняў крылом
І ўсклаў далоні цёплыя на раны.

Сасновы дух закружыць галаву,
І да ствала шурпатага - спіною...
У лесе - дома! З лесам я жыву
Адной бядой і радасцю адною.


Рецензии
Добрай раніцы! Паважаная, Клаўдзія Сямёнаўна! Прачытала і не ўтрымалася, как не напісаць. І для мяне лес, як дом, хоць і жыву многа гадоў у горадзе. Усё дзяцінства я з лесу амаль не вылазіла, цягнула мяне туды заўсёды. Усё там ведаю і нічога не страшна. Люблю яго ва ўсе поры года.
І як правільна Вы напісалі "Мы цішынёй лясною душы чысцім." Выходіш з яго, як з храму, светлы чысты, з добрымі думкамі...Гэта цуд, які не для кожнага адкрыты. Дзякуй Вам за сугучнасць думак.
З павагай!

Людмила Воронова Супрун   11.10.2017 07:21     Заявить о нарушении
Вось і для мяне лес- родны дом))). І пра лес, да таго ж, хочацца толькі на роднай мове))) Дзякую, Людміла, мне вельмі прыемна, што нехта яшчэ адчувае тое ж, што і я. Дабра Вам!

Клавдия Семеновна   11.10.2017 22:05   Заявить о нарушении