***
Стаяць крыжы нямымі сведкамі
Спрадвечнае мае зямлі.
Стаяць ля вёсак так і з кветкамі,
Што тут ніколі не цвілі.
Над імі неба нахілілася,
Каб прыгарнуць цябе й мяне,
Ці толькі каб не паўтарылася
Бяда на роднай старане.
Стаяць крыжы нямымі суддзямі
Гаротных лёсаў між лясоў.
Ці будзем жыць яшчэ, ці будзем мы
Чуць рэха звонкае вятроў?
Стаяць ля вёсачак пакінутых
Нямымі сведкамі часоў...
А восень так дрыжыць асінамі,
Што я расплакацца гатоў.
08. 10. 2017 г.
Стаяць крыжы нямымi сведкамi...
© Copyright: Юрий Боровицкий, 2017
Свидетельство о публикации №117100806952
Свидетельство о публикации №117100806952
Рецензии