Верасень знiк...

 Не заўважыў, як верасень хутка
 Развітаўся са мной ля дарогі.
 Ўжо на клёне чырвоная хустка
 Рассыпаецца лісцем пад ногі.

 Павуцінкі не ў вырай...кудысьці
 Адляцелі -- і спяць агароды.
 Плача восень -- і сыплецца лісце
 Ў прыпол задрамаўшай прыроды.

 Вецер мокрую хмару распора --
 Дождж забомкае ў лужах, дзе пустка...
 Як шкада, што на вогнішчы ўчора
 Дагарэла чырвоная хустка.

      
    30 верасня 2016г.  вВВ.


Рецензии
Як прыгожа! Лепш за класікаў. Вельмі спадабаўся верш.
Дзякую, шаноўны аўтар.

Людмила Воронова Супрун   30.11.2017 09:18     Заявить о нарушении
Дзякуй, Людміла, за чытанне вершаў і добрыя словы водзыву!

З удзяччнасцю...

Леонтий Обринский   30.11.2017 18:46   Заявить о нарушении