балачагым

Нинди тылсымга кумэ донья безне
Куктэн сирпелгэн кар бортеге белэн,
Ялтрап торган кар ослэре белэн,
Бэлэкэйдэн калган хэтирэлэр белэн:

Сенлем хэм мина эни тун киертеп,
Эчтэн кат-кат свитерга тореп,
Башта бурек, аякта киестек белэн
чыгарды урамга, биялэй киереп.
Чана тоттык та, йогереп кереп
сенлем белэн Зилэне остерэдек...
Анда кыймак белэн чэйлэр эчеп,
Тау шуарга без чыгып киттек.
Кечкенэ тау бар: гараж тавы буйлап
Шуып, уйнап, тунып туймадык,
Кайтмыйча ойгэ дэ, жылыныр дип
Биялэйне карга кумеп тэ карадык.
Биялэйлэр бозга катып беткэч,
Салкын диеп уйлый башладык.
Жылынмагач
Шыпырт кына ойгэ кереп,
Телевизордан мультиклар карадык.
Э бераздан курше егетлэре дэ
Урамга чыга башладылар...
Кар атыш уеннары уйнап,
Кар бабайлары да ясадылар.
Икенче конгэ бедэ тозедек,
Лэкин алар безнекен ваттылар.
Э без тагы тозеп, кар бабайны сакладык,
Э алар безгэ карлар аттылар.

Кунелле вакыт,
э бит боздан да курыкмыйча
без шуыштык,
Батсак кереп эни суккэннэрен
Баш иеп без тынлап тордык.
Кичен гаилэ белэн жыелып, кайнар ашлар ашап,
Чэйлэр эчеп, шулай жылындык.
Конебез ничек уткэнен силэп, соенеп,
Диванга жыелып телек карадык.

Эх, кайтарыр идем шул вакытны...
Тылсымлы уткэн яна елларны....
Тел белэн яуган карны тотып,
Карга ятып фэрештэ ясаганны...

Элдэ котэм эзелеп кышларны,
Беренче карны кургэч соенэм...
Балачак мизгеллэрен дэ гомердэ онытмам!
Шуна да бергэ без, дуслар, без бердэм!