Жураул1ная песня
адлятаючы сумна крычыць.
На балоце,як лета успам1ны,
журав1ная россып бл1шчыць.
Паляцел1 м1лыя птах1,
пак1даюць родны прастор.
1м уздагон восень сыпле слязам1
чырванеючых ягад узор.
Расыпала.Усе пак1дала.
У м1тусьн1 адпрауляла гасцей.
Не паспела, н1 усе 1м сказала,
Прылятайце дадому хутчэй.
Закружыл1 над роднай старонкай.
Зверху убачыл1 усю прыгажосць.
Закурлыкал1 песенку звонка.
У дущы зварушылася штосць.
1 ляц1ць жураул1ная песня.
Разв1танне нам шле з вышын1.
Залац1стая восень за ею
уздагон скача на хутк1м кан1.
уздагон-следом журав1ны-клюква
Свидетельство о публикации №117091406259