У аксаміце жнівеньскай пяшчоты
Купае поўня зорны свой прыплод...
Згарае знічкай летні хмель прыгод,
І пальцы восені кранаюць ноты...
Неверагодны сцішыцца бурлеск
У залатога жніўня пастаралях,
Што асалоду для душы ствараюць
Налітым яблыкам у Спаса на стале...
На вастрыі графітавым алоўка -
Імгненне, што хачу занатаваць
Як сэнс жыцця, святлом каб знітаваць
Тых аксамітак, з сонцам на галоўках.
Як іх кранае крылцам матылёк!
Як п'е напой з вялікай асалодай!
Купажам тонкім непаўторны водар...
Лісіцай восень падкрадаецца здалёк.
6.08.2017 Ядвіга Доўнар(Кур'яновіч)
Лiciцай восень падкрадаецца здалёк
© Copyright: Ядвига Довнар, 2017
Свидетельство о публикации №117080609062
Свидетельство о публикации №117080609062
Рецензии
З вялiкай асалодай чытаю Вашы вершы. Душа раскрываецца святлу i дабру ад гучання роднай мовы. Як адраджаецца нанова.Лепш за любыя лекi . Дзякую Вам.
Людмила Брановская 27.09.2018 08:52 • Заявить о нарушении
Людмила Брановская 27.09.2018 08:52 • Заявить о нарушении
Бальзамам на душу Вашы цёплыя слоўцы, шаноўная Людміла! Шчыра дзякую за цеплыню водгука! З даверам,
Ядвига Довнар 27.09.2018 09:42 Заявить о нарушении
Ядвига Довнар 27.09.2018 09:42 Заявить о нарушении
На это произведение написано 10 рецензий, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.