Таулу халкъым

ТАУЛУ  ХАЛКЪЫМ

Ата-ана сыйын кёрген
Таулу халкъым,
Беш да Элинг бийик ёрде
Отла жакъды.

Тау бийикде учхан къушла –
Таулу жашла.
Гылан къушла къалкъа, уча
Къая башда.

Ёмюрледе эримеген
Чыранларынг,
Аязлада бюгюлмеген
Чынарларынг.

Таза кёллю, ачыкъ сёзлю
Шам Малкъарым!
Таулу халкъым кёпге тёздю,
Кючю къарып.

Башын эншге иер ючюн,
Терслик жетди.
Сынаса да бушуу кюлтюн,
Таукел этди.



               

ТАУЛУ ЭЛЛЕ

Ариудула таулу элле,
Алагъа жетген болмаз.
Жюрегимде таулу элле,
Эсим унутуп къоймаз.

Къаллыкъдыла кёп ёмюрге
Тау этеклеринде бирге,
Бурулмайын кюл-кёмюрге,
Урлукъ ата ташлы жерге.

Женгил аяз жокълай, уча,
Ариуду элде табийгъат,
Къалкъадыла кёкде къушла,
Хар не – эркин, хар не – азат.

Бийикдиле Чегем таула,
Этеклери – толу гюлден.
Эрттен сайын келе саугъа –
Жылы саугъа жарыкъ кюнден.
               

МИЛЛЕТИМ

Таулу халкъым, нарт миллетим,
Аллах тюзетген умметинг,
Къыйынлыкъны бетин кёрген,
Киши жерде саудан ёлген.

Таулу халкъым, алан халкъым,
Саналмазлыкъ багъа хакъынг,
Жашау этерге тирнекли,
Сыйлы, намыслы, адепли.

Садакъагъа юйренмеген,
Аман ишге тюзелмеген,
Къазах, къыргъыз жерлеринден
Къайтып келген эллерине.


     КЪАРАЧАЙ – МАЛКЪАРЫМ!

 «Бир болсанг Къарачайым-Малкъарым,
Къычырырса эшитирча къабырым!»
               
                (Ёзденланы А.)
 
Бир халкъ! Бир миллет! Бир адет! –
Жаша, Къарачай-Малкъарым!
Аллах берди санга уммет,
Жюз-минг жылла алай барыр.

Бир анадан жаратылгъан,
Къарачайым эм Малкъарым.
Атынг узакъгъа айтылгъан
Журтум – чыраным, тауларым.

Къууанч, бушуу кюнде бирге
Болгъан Къарачай-Малкъарым!
Излегенин бу миллетге
Берсин Аллахым, къадарым!

Бек къаялы ариу журтла,         
Сыйлы жерлеримсиз мени!
Гара сууугъуздан уртлап,
Сылайма мен жашил жерни.

ЭРТТЕНЛИК

Эрттенликде, танг атса,
Терезеге къарайма.
Кюн кёзю жерге жатса,
Аны ызын марайма.

Ариу ёсген терекле
Тизгин-тизгин орналып,
Бахчамда берекетге
Къарайма мен къууанып.

Ары-бери да ауа,
Тепсегеннге ушагъан,
Жазда – чагъып, ариула.
Жайда – жашил къаплагъан.

Кюзде – монглу, кёгетли,
Къышда – жалан, солурла.
Табийгъат саугъа этди,
Биз насыплы болургъа…

Алай атады тангым
Хар Аллахны кюнюнден.
Ариулукъ бёлей жанны,
Жангыз атлап юйюмден.

ТУМАН

Тереземден къарайма,
Туман ызын марайма,
Олтуруп назму жаза,
Таулу сёзге базына.

Болурму мени кибик –
Туманны сюе  биллик?.
Аны уа сюеме бек.
Ангылаталмайма – нек?

Туман кюнню сюеме,
Аны артыкъ излейме,
Кёлюм кётюрюледи,
Андан илхам келеди.

Назму жаза турама,
Анга акъыл бурама:
Жауун шулпу этеди,
Туман жерге тюшеди.

Турады бирде сюйдюре,
Бирде уа бош тюнгюлте.
Мен а, сейирсинеме:
Аны неден сюеме?

Туман, жатып таулагъа,
Шагъатма ол шартлагъа,
Белляу айта турады,
Дунияны солутады.

КЪАЯ СУУУ

Кийикчи суу келеди
Узакъладан шорхулдап,
Къаяладан энеди,
Хапар айта, шууулдап.

Сенсиз жашау жарлыды,
Сенсиз жолум къарлыды,
Къолларымы толтуруп,
Ичдим, жууукъ олтуруп.

Гара сууум – татлы сууум,
Тауну, ташны келдинг жуууп,
Жетер ючюн элиме –
Сени сюйген жериме.

Жаным, къаным да сенден,
Ичеме мен черекден,
Узакъдан келген гара,
Сен да татыуун сына!

Къайсын ичген суучукъду,
Ол да жууунгучуду!
Дарманды ол жаныма,
Къошулгъанды къаныма.

Тауну тешип чыгъады,
Ёшюн уруп, жыгъады
Суу ызында ташланы,
Къарай таула башлары.


 ТОЛГЪАН АЙ

Къара кече жетгенлей,
Толгъан ай чыкъды кёкге,
Жолну жарыкъ этгенлей,
Барып турур ол кёпге.

Жолоучуну аллын да
Жарыкъ этер, жарытыр.
Тёшде тохтап къалыр да,
Жулдузланы арытыр.

Жулдуз кёкден къарайды
Толгъан айлы кериуан.
Салкъын аяз марайды –
Бугъуп, сакълап да тургъан.

Жетип, айны чапдырыр
Къарангыда тёшледе,
Жерге жарыкъ тапдырыр,
Ары-бери кёчгенде.

 КЮЗ АРТЫ

Заманында кюз да келди,
Чапыракъла тюшедиле.
Алтын бояу алып элни,
Кёгет, жемиш бишедиле.

Хычыуун желчик урады,
Сууукъ, къызыу да тюйюл,
Ариулукъ деген таудады,
Ары къарайды юйюм.

Тёгерек ариу къоланды.
Аламатды къач хауа.
Жюрегим жарыкъ болады,
Мындан ариу зат къайда?