Мне здаецца, што сэрца сарвецца!
Паляціць ў далячынь ды блакіт.
Ад красы, што навокал і ў сэрцы,
Што сабой запаўняе мой быт.
Дрэвы,птушкі, блакітнае неба.
Вецер вольны і вольная плынь…
І жадаю, каб кожны з нас зведаў,
Як цудоўна на свеце нам жыць!
Свидетельство о публикации №117072105248