Навальнiца, навальнiца,
Ну, чаму табе не спiцца?
Цэлы ранак неба рвеш
I маланкi страшны шлеш.
Дрэвы хiлiш да зямлiцы
Ды ламаещ, як палiцы.
Хваляй коцiш ты ваду -
Затапiла усю раллю.
Ты мне лепей адкажы,
Што-то сталася з людзьмi?
Нiбы, зноу у гушчары
Усе вяртаюцца яны.
Не падобны да сябе -
Накапiлi столькi злосцi,
Што ламаць гатовы й косцi
I суседзям, i радне.
Навальнiца, чаму табе не спiцца?
© Copyright: Софья Коневега, 2017
Свидетельство о публикации №117071610421
Свидетельство о публикации №117071610421
Рецензии