Хмурыя аблокі
Раздзімаюць шчокі.
Не звініць калоссе --
Лета, нібы восень.
Сёння мне здалося,
Нібы на пракосе
Ліст заснуў журлівы
Клінам жураўліным.
Дождж з нябёс ільецца --
Лета з нас смяецца.
Людзі-парасоны
Будзяць горад сонны.
Бы грыбы, што ў лесе --
Парасоны ўверсе.
Памяняўся клімат --
У прыроды -- клімакс.
Лета 2017
© Copyright: Валерий Познякевич, 2017
Свидетельство о публикации №117071410545
Свидетельство о публикации №117071410545
Рецензии