Хайитлик

Кириб келди кеча битта шогирдим,
;ўр-шўру тарвуз, нон, хом ош кўтариб.
Бир йил бўлган эди ;афалашгандик,-
Бир иш кетган эди риштани узиб.

Бу – араз эмасди, гина-кудрат ;ам,
Хатони тан олиш учун бир имкон.
Риштани улаш-чун керак олмо; тан,
Йўл ;ўйган хатосин ;ар битта инсон!

Катта бошин кичик ;илиб келди, во;,-
Гап асло арзимас ;айитликдамас.
Ювилди бамисли ўртадан гуно;,
;алблар фори; бўлди гарддан шу нафас.

;а;и;ий мард экан, бўйнига олди,
Айбини - ;а;и;ат ;илди тантана.
Кечирим сўрадим - ;айратда ;олди:
;айитда кечирим сўраш – анъана!

Боягидек бўлиб кетди кўнгиллар,
Инсонга не керак? Фа;ат адолат.
Но;а; ;а;шамасин ;еч ;ачон диллар,
Ўртага тушмасин кеку адоват!


Рецензии