Жыта

Жыта.

Закалосіць, вось-вось, жыта,
Дамоў сьцежкай павядзе,
Залюляе мяне, кіне
Да матуліных грудзей,

На бацькоўскім, цёплым карку,
Сонным лунем панясе,
Ад вясельных, бомкіх чарак,
Ад пародненых людзей.

Закалосіць, вось-вось, жыта,
Без утрыму, без мяжы  -
Па пражытым, па нажытым,
Сьцежкай памяць пабяжыць.
-04.06.17.


Рецензии