Абавязкова падрасту!

Падаў дожджык з неба
Летнi, малады.
Паднiмалiсь сцеблi
Прагна да вады.

Я пад дожджык рады
Стаў, як на пасту.
Можа я, сапраўды,
Трошкi падрасту.

Калi не, то з часам
Вырасту я сам
Для жыцця, для Спаса
Сэрца я аддам.
 
Ён - Стваральнiк Мудры,
Свет стварыў, мяне.
Дождж iдзе - i будзе
У iм жыццё зямле.

(Прысвячаю маім дарагім унукам)


Рецензии
Прыгожа! Благаславі Вас Бог!

Жанна Олехнович   27.10.2018 23:19     Заявить о нарушении
Сардэчнае Вам дзякуй! Благаславенняў Божых!

Анастасия Арвада   02.11.2018 07:13   Заявить о нарушении
На это произведение написано 18 рецензий, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.