Каб адзіноту спапяліць.
Жывеш, бывае, у сьвеце млосна
Пад мулкім футрам дзічыны,
Адны душа сплятае кросны
І ежу, вершам з іх, чыніць.
Бывае так на сьвеце млосна,
Што млоснасьць некуды падзець
І ты, прад гэтай ягамосьцю,
Равеш мядзьведзем у кляпцэ.
Калі ж зусім прыдушыць млоснасьць,
Душа заенчыць, захірчыць -
Вядзі каханку сваёй мосьці -
Каб адзіноту спапяліць!
03.06.17.
Каб адз ноту спапял ць
© Copyright: Михаил Кортелёв, 2017
Свидетельство о публикации №117060401711
Свидетельство о публикации №117060401711
Рецензии