Партызанская хата

Беларуская мова
Безумоўна - Опера.

ДЗЕЯ 1

РАЯЛЬ У КЛЕЦI

1.
Фарбы усе пакрыты мохам ,
Ноты пахнуць iржавым дротам ,
Не спакойна  нават з Богам ,
Цiшыня …

-  Вечка * гэта ?
-  Хучэй   века *!
Так  ! – Раяль без чалавека .
Раз  трымаюць  скрыню гоздi ,
Слухай дружэ - скрып гваздёў.

2.
Нельга Музыку  паслухаць !
Нельга  на душу  падзьмухаць ?
Цiшыня - бо  сумны час.

3. 
Раз жывуць - маўчаць да часу ,
Бо  параза -  гэта  здек .
Фарбы блiснуць - мухi змруць ,
Бо павольна… далей дуже
Чу - гудуць .

У данным сэнсе справа ў тым-
Штобы моцна загудзець ,
Трэба цiшыню паслухаць .
Трэба с цiшынёю спець .

4.
Цiшыня мацней за лекi .
I туга жыве дзе радасць ,
I журба маучыць абапал ..
Смутак лёг , бо вяла  нота .

5.
Калi доуга ўсё маучыць ,
расцьвiце ды затрымцiць
Ведай  - хуткая дарога ,
Без уражання дарога .
Цуд вясны у тым i цуд ,
Што iдзе яна павольна .
Белых  кветак пах  iдзе .
Ветрык цеплы з поудня дзьме .

* вечка - здесь крышка клавиш
* века  - крышка гроба

Дзея 2

У адзін час , у адной мясціне
У  вадзе плюхалась  дзева .
І таму  , там чысца – чыста .
Ды спявала :
   … Божа ..божа … божа мой!
А ні   арфы  ,  ні дуды ,
Толькі голас па акрузе
Эхам шоў туды -  сюды .

С жонкай ёсць у нас спагада ,
Як заправіць - так и будзе ,
Любіць дужэ улыбацца  ,
Ды ў святочнай вышыванцы ,
У люстэрка любавацца .

Ўсё у жыцці  стварае баба ,
То выснова -  у гэтым – сэнс !
Бог вядома  у удзеле ,
Но спагада то  , хутчэй  .
Так  яны  спрактыкавалісь
Бога  правяць  -  як  мудрэй .

Усё у жыццi стварае Баба ,
Нават и жыццё само ,
Ноччу  доугай сны  лятаюць ,
Думкі  ў сцебялькі  звiваюць .
Потым доўга каласяць .

Адна хата , ці  усе хаты  ,
Хто ва што - жывуць багата ,
Па кутах ляжыць  дабро :
Сем падушак , стосік коўдраў ,
Ды дяжа не мае дна ,
Шэраг уздоўж сцяны услонаў ,
А  усяго адна жана .

Ды  раяль , па сярод хаты ,
Бо  калі душы багата ,
Трэба душу даглядаць ,
Пільнаваць  ды мілаваць  .

Жонка гэта разумее .
Пакрычыць  ,  раскіне думкай ,
Бо  стары ім усё  даруе ,
Любiць ён  iх  , I  шкадуе ,
Бабаў  дзеямі  кіруе !?
Накірункі  ,  ёй ня ведаць ,
Прымушае выканаць  .
Ноты у скрыні гэта чулі ,
Толькі у смутку радасць  чуці ,
Стала іх рабіцца болей  -
Бога справа .
Божа ..божа ...божа мой!
Ціхенька сабе   жывуць ,
Дзве вялікіх над маленькай, над калыскаю  гудуць .

Мабыць мовіў , мабыць так  :
- Вечкку падымі  раялю ,
  Слухай бацьку -  можаш граць !
  Таўкані педаль нагою ,
  Тонкаю , белаю  ,  басою ,
  Золатам бліснуць педалі !
  Воля  уздрогне , затрымціць…
.. Не успеў дагаварыць .

Дзень сышоў .   
Вільготны вечар  .
Ўжо  падояны каровы ,
Куры , гусі па хлявах .
Звязаны дзіцям шкарпэкті ,
Адпрасованы сурвэкі,
Карацей у хаце  лад .
Жонка села да раялю .
Ды па клавішам - ба- бах.
Дзеці  таньчаць бы у балеце ,
Ды пяюць бы ў аперэце ,
Піскі, гоман, гвал і смех.
Я  у  куце – гасподзь  ратуй,   
Выгляд  файны, але бледны,
Свежазлепляны статуй .

Музыка па хаце льецца  ,
Бы  мяцелі  паляцелі  ,
Дзякуй богу , хата с краю ,
І  суседзям не чуваць ,
Радасцю не замінаць .

Гвалт вячэры пазаціх .
Дзень сышоў ,
У хаце  ноч !
Мыш скабе.
Ката ня чуць .
А у нас няма растання ,
С жонкай бавім часам - час ,
На Каханне - палыханне  ,
Раз параз .

Працяг будзе. Чакайце