Дзiцячы смех

Дзіцячы смех, бы песня жаўрука,
як звонам запаўняе навокалле.
Ён льецца быццам чыстая рака,
крынічкай, што журчыць у чыстым полі.

Дзіцяці вочы- чысціня нябёс,
у іх няма ні хітрасці, ні злосці.
Прамень святла, як бы анёл прынёс,
што ў цемры асвятляе шлях камусьці.

Няхай жа смех дзіцячы не змаўчыць,
няхай гучыць анёла нам званочкам.
І наша справа- так усё рабіць,
Каб слёз ні ведалі дзіцяці вочкі.

Каб не грымелі выбухі вайны,
а ў небе смерць маланкай не лятала.
І каб заўсёды ведалі яны,
што будзе Мір і побач будзе Мама.

       *   *   *    28.04.2017 г.

Перевод с белорусского стихотворения
Анатолия Уминского "Дзіцячы смех"

Как жаворонка песнь -
ребячий смех,
что звоном заполняет
всю окрестность.
Он чистотой души
волнует всех,
и радостно становится
на сердце.

Глаза ребёнка -
то души полёт.
Они нас полнят
нежностью, любовью.
В них лучик света
ангельский блеснёт, -
и в темноте осветит
путь любому.

Так пусть не смолкнет
смех тот никогда,
разносит только
радостные грёзы.
И в том наш долг -
так поступать всегда,
чтоб те глаза
не проливали слёзы.

Чтоб не пугала
взрывами война
и не носилась смерть
шальным снарядом.
Чтоб воцарились
мир и тишина.
А мама чтоб была
с ребёнком рядом.

Дефонтер.
Знаменка, 28 Апреля 2017 года
        *    *    *


Рецензии
Добры вечар, Анатолій!Вы прачыталі мае вершы, напоўненыя душэўным болем,звязаным з раптоўнай смерцю майго мужа. Таму ў іх такія прызнанні і такія балючыя радкі. А я прачытала ,мусіць, усе Вашы рускамоўныя творы. Яны ,безумоўна, уражваюць сваёй рамантыкай, цікавымі вобразамі, светлым, а дзе-небудзь і крышачку сумным настроем, сваёй шчырасцю, напеўнасцю. Вы той чалавек, з якім хочацца пагаварыць, тым больш, што Вы, як і я, беларус. Як філолаг, не магу не запытацца пра Вашу арфаграфію, пра часціцу ня, якой няма ў новым беларускім правапісе. Яна была хіба што ў Тарашкевічавай граматыцы. Так пішуць некаторыя, але я, як настаўніца роднай мовы(былая), прытрымліваюся новага правапісу. Відаць, Вашымі вершамі цікавяцца на сайце і не толькі, бо іх перакладаюць на рускую і ўкраінскую мовы, наколькі я паспела заўважыць. Мусіць, многа я Вам нагаварыла, а калі многа гаворыш, то абавязкова скажаш што-небудзь лішняе. Калі што было лішняе, то прабачце. З павагаю,

Мария Ючкович   29.04.2017 18:00     Заявить о нарушении
Паважаная, Марыя.
Вельмі ўдзячны Вам за Ваш водгук, за Вашу цікавасць да таго, што у мяне апублікавана. Тэмы бяру з жыцця, а яно,самі ведаеце, дорыць нам і вясёлае, і сумнае. Што тычыцца правапісу дык скажу так-забыў. Калі мяне падпраўляюць, то рэагую спакойна. Я ўсё жыццё аддаў машынабудаванню, але цяга да гуманітарнага ўсёж прабілася. Я публікую сваё яшчэ на сайце stihi.in.UA. Ёсць там творчыя людзі якія і робяць пераводы маіх беларускамоўных вершаў. Мне пераводы падабаюцца. Ды і ёсць магчымасць данесці свае думкі да большай аўдыторыі чытачоў.
Калі будзе час, то заглядайце. Буду рады новым сустрэчам, Марыя.
Усяго добрага Вам.

Анатолий Уминский   29.04.2017 18:46   Заявить о нарушении