Пясняр няўрымслівага слова!
Палёту думак гаспадар!
Твае радкі - званы з прамовай,
Дзе ты і майстар, і святар.
Узлятае верш вышэй за сонца,
Праменні грэюць і пякуць,
Знішчае непагадзь бясконца,
А словы ў кроў, нібыта ртуць,
Нябачна ўрэзваюцца гукам
І нейкім шостым пачуццём -
Звышадчувальнасці навука,
З Гаморы выйсце праз Садом
У той Эдэм, дзе апынуцца
Так моцна марыць кожны з нас,
Каб зноў у гэты свет вярнуцца,
Паэтам простым на Парнас.
Пясняр
© Copyright: Людмила Воронова Супрун, 2017
Свидетельство о публикации №117041808701
Свидетельство о публикации №117041808701
Рецензии
Чыстыя і цудоўныя гукі робяць верш незабыўным! Дзякуй!
З павагай,
Виктор Любецкий 20.04.2017 05:44 • Заявить о нарушении
З павагай,
Виктор Любецкий 20.04.2017 05:44 • Заявить о нарушении