На заставке фотография Земли, сделанная из дальнего космоса и опубликованная в публичной сети Американским агентством NASA в 2024 году и стихотворение казахского поэта Султанмахмут Торайгырова написанное им в 20 лет (1913 год). Промежуток времени между фото и текстом 111 лет.
О, мир!
О, если б Бог дал человеку крылья,
Чтобы как можно выше бы взлететь
Туда, где звёзды в небе как искринки
Вблизи рассыпаны, чтоб их возреть!
Мы б поняли, что Солнце та ж искринка,
Что тайны мира людям не понять...
И, что Земля лишь малая песчинка,
Где человека вовсе не видать!
Тогда бы с грустью люди осознали,
Что заблуждались веря так легко-
Величием Мира человека называли,
А человек лишь отражение его!
1913 г.
О, Мир! С. Торайгыров перевод с казахского
© Copyright: Константин Лунин, 2017
Свидетельство о публикации №117041802978
Свидетельство о публикации №117041802978
Рецензии
Как мал и велик человек
С рождения и до тризны!
По вечности ищем тех
С кем вместе идти по жизни...
P.S. Замечательный перевод.
А как звучит в оригинале?
Безусловно должна присутствовать
национальная гармония.
Удачи, жму руку.
Геннадий
Геннадий Хагенн 03.11.2024 03:53 • Заявить о нарушении
С рождения и до тризны!
По вечности ищем тех
С кем вместе идти по жизни...
P.S. Замечательный перевод.
А как звучит в оригинале?
Безусловно должна присутствовать
национальная гармония.
Удачи, жму руку.
Геннадий
Геннадий Хагенн 03.11.2024 03:53 • Заявить о нарушении
Дорогой Геннадий! Да, ты прав! В стихотворении Султанмахмута Торайгырова "присутствует национальная гармония" его(стихотворение) можно прослушать на казахском языке в Инете. С уважением!
А, дүние, берсе қанат тәңірі маған!
Ерік алып, ұшып кетсем көкке таман.
Жер, күннің аймағынан үстін шығып,
Әлемге көз жіберсем сол арадан.
Бойымнан ірілік оты сонда сөніп,
Планет һәм жасаған елді көріп,
Тозаңдай басқа әлем қатарында
Айтар едім елеусіз жерді көріп.
Қандай мән бұл адамның өмірінде,
Дәм татқызар үміт не көңілінде?
Туысында еріксіз жердің құрты
Және еріксіз аһ ұрып сөнуінде.
Әлемге өмір шашқан күні мынау,
Жердегі көрінбеген сыры мынау,
Бар-жоғының тозаңдай елеңі жоқ,
Адам тұрсын, жерінің түрі мынау.
Неменеге мақтандық көкірек керіп,
Өзімізге сонша артық мағына беріп.
«Барша әлем жаралған адам үшін»,
Деп қалайша адасып жүрдік
Константин Лунин 14.11.2024 19:08 Заявить о нарушении
А, дүние, берсе қанат тәңірі маған!
Ерік алып, ұшып кетсем көкке таман.
Жер, күннің аймағынан үстін шығып,
Әлемге көз жіберсем сол арадан.
Бойымнан ірілік оты сонда сөніп,
Планет һәм жасаған елді көріп,
Тозаңдай басқа әлем қатарында
Айтар едім елеусіз жерді көріп.
Қандай мән бұл адамның өмірінде,
Дәм татқызар үміт не көңілінде?
Туысында еріксіз жердің құрты
Және еріксіз аһ ұрып сөнуінде.
Әлемге өмір шашқан күні мынау,
Жердегі көрінбеген сыры мынау,
Бар-жоғының тозаңдай елеңі жоқ,
Адам тұрсын, жерінің түрі мынау.
Неменеге мақтандық көкірек керіп,
Өзімізге сонша артық мағына беріп.
«Барша әлем жаралған адам үшін»,
Деп қалайша адасып жүрдік
Константин Лунин 14.11.2024 19:08 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.