Курган

   ***

Стаіць сівы Курган
Пад роспачам вятроў -
Калісьці быў тут стан,
Магчыма лілася кроў...

Ён помніць дні ўсе,
Як людзі тут жылі -
Час павіс на каласе
І промні сонца застылі.

Чакае ён чагосьці,
Травою ён сапе;
Заве да сабе ў госці,
Заве к сабе ў сне.

Стаіць як млын часоў,
Як дуб стары стаіць;
Ад прадзедаў, як ад паясоў,
Сэрца маё баліць...

P.S. Изучал в школе углубленно историю, поэтому
она (история) осталась как хобби...

                16.04.17г.


Рецензии