Ёсць два у жыццi рухавiкi!

«… Кахання слодыч ды айчына -
Ёсць два ў жыццi рухавікі!
А шлях мы выбярэм які -
Ў кожнага свая прычына,
Бо розны мужыкі, жанкі!..»
Аўтар: Станiслаў Шастак.
***
Я паспрабую гэта сэнсаваць.
Ёсць у жыццi з’падвоенная сiла.
«Налева» цягне нас «мущынскае насiла»,
А ў «права» - толькi, мусiць,  жонкам кiраваць!
Ды ўсё адно: абы не жабраваць!

Каб без жанчыны нас i не было –
За гэта, ведама, нам Творцу адпаклонiць:
Не атрымаецца сябе аднога клонiць,
Калi на вас «памножыцца» найшло.
Грамадству трэба, каб праз  шлюб прайшло.

Жанчыны лiчуць: здатнае ўладарыць,
Мущынскае нас цягне развiццё.
Нарэшце рэшт мы зроўнi богу марыць
Павiнны пра сваё жыццё-быццё.
(Каб ў прыканцы смактаць жанчынскае ныццё!)

Але яшчэ яны з саромным вокам,
Бадай быць падштурхнуць мущынскi плён,
Цiкавяцца: цi не зтамiўся ён,
А цi не зганьбiла яму сваем наскокам?
Ды часам тым - а не палезе бокам?

Мущынскi сэнс жыцця – ўсё трэба строiць:
Каб складна ўсё было, не «з галавы».
I не пустоту пеставаць i мроiць,
Каб тыя змены  з жаллю адышлi,
А зроблена б трывала - каб няслi.
 
Жанчыны мараць адушакць рашэннi
У перамовах, цэраз балтаўню,
I iм здаецца - гаткую х… «размову»
Дакладна трэба не дастаць з кiшэнi, 
А выцягнуць з-за сэрца, як з агню.

Па-перш, каб справы не з наскокам рУшыць,
Не адсякчы бяскрыўднай галавы,
Ня трэба пачуццём адным жыць, быццам парасткi -
Вачамi «бачыць» трэба, вухам трэба «вушыць»,
Ды «цэдзiць» зноў жа праз тыЕ «пасткi».

З другога ж боку: трэба сэрца слухаць -
Мущынам той «лайфхак» не падключыць -
I разам за праблемамi сачыць, 
I дабрабыт нам разам трэба уперад рухаць,
Сваiх укладанняў у гэта ў рэшце не лiчыць.