Полонез Огинского

Паланэз Агінскага.

Мелодыя Радзімы
Гучыць у чужых краях.
Як быццам той адзіны,
Забыты ўсімі птах.
У чараду не хоча,
Не ведае куды
Ляцець у гэтай ночы,
Да сушы ці вады?
Ці можа ў гэтым небе
Згубіцца паміж хмар,
Як зерне ў чорным хлебе,
І паляцець да мар,
Што звязаны з табою,
Мой мілы родны кут,
З Радзімай дарагою,
Што шчэміць сэрца тут.


Рецензии
Якія незвычайныя і рамантычныя думкі навеяў на цябе паланэз Агінскага. Цудоўна!
З павагай,

Виктор Любецкий   20.04.2017 05:59     Заявить о нарушении
Спасибо, Виктор!

Людмила Воронова Супрун   20.04.2017 09:02   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.