Чарнобыльская хмара
Нагаласіла горыч ды пакуты;
Праліла слёзы дажджавой віхрой*,
На крылах скінула нам смерці путы.
Збянтэжана глядзяць наўкол сады.
Прыйшла бяда расаднікам праклятым.
Ліхтар схіліў свой капялюш сівы.
Прыкрылісь кветкі хусткамі ля хаты.
Палеткі з сухастоям ладзяць баль.
Крумкач наведаў кінутыя краты.
Мой кут, як жыць, калі тваю вуаль
Звіваюць не нашчадкі, а салдаты.
Суполкам думкі, нібы рой, гудуць.
Цень успамінаў корміць мёдам горкім.
Нажаль, люд едзе толькі памянуць
Былыя хаты, родныя пагоркі.
14.04.2017 г.
*віхрой (дыялектнае слова), - віхурай,(па-руску - вихрь)
Свидетельство о публикации №117041409093