звак
Бу калом топилмас бирон лу;атдан.
Энг содда одамни аташар “ўзвак”,
Авому тў;рисўз бўлганлигидан.
Онамда бор эди бундай фазилат,
;ар кимга ишонар эди боладай.
Маккорлар алдашиб кетарди ;ар ва;т,
;амгусор ;оларди у мусичадай.
Аслида бу олийжаноб ;ислатдир,
Бегуно;, ;анотли фариштага хос.
У менга жуда ;ам азиз, ;имматдир,
Менинг феълим асли ростгўйликка мос.
Кўзинг оч ушбу кун, соддадиллигим,
Ёмон йўлга бошлаб кетмасин ;ар ким.
Эрчиб кетма ё;ий ортидан, хал;им,
Миллатинг шаънини кўп ардо;лагин.
Отаммисан, онам, акамми, укам,
Ёки опамдирсан, синглимсан, ў;лим?
;ар жойда сен болта урма ўзакка,-
Дунёни душманга айлантирмагин!
Солижон номингни айласа фазо,
Акбаржон на;отки ер-бирин ;илди?!
Алло;ни феъл учун айлайлик ризо,-
Ўзбекка шу ноёб ;ислат буюрди...
Туз тотган, нон еган жойга тупурма,
Бегуно; касларга кўтарма ;ўлинг.
Азиз ўзбек номинг ;ар жойда о;ла,
Сенга ;авас ;илсин дўсту душманинг!
Бошига кўтарар мени кўп эллар,
Ростгўйу соддадил ўзбеклигимдан.
Жирканмайман, ;айга бошласа йўллар,
Ифтихор туяман “ўзвак”лигимдан!!!
Свидетельство о публикации №117041301477