Рыжая восень над горадам кружыць,
Дзіўным навокал акідвае позіркам.
Жоўтае лісце сыпне завірухай,
Віхрам закруціць у парку над возерам.
То барабаніць па вокнах, свавольніца,
Каплямі дожджу, пякучымі, золкімі,
То зіхаціць яркім восеньскім сонейкам,
І усміхаецца ў небе вясёлкамі.
То на вадзе лісце гойдае хвалямі,
Паклікаўшы вецер сабе ў памочнікі,
Ці зноў завабіць іх ціхімі далямі,
Узнёсшы высока, аж пад аблокамі.
Яблыкам спелым у садзе частуецца-
Водар духмяны ў смачнай антонаўкі.
Усюды паспее, нідзе не лянуецца,
З летам нібыта гуляе ў хованкі.
Хоча спалохаць начамі халоднымі,
Восень, нічога не атрымаецца!
Вецер і сонца бываюць лагоднымі,
А прыгажосцю тваёй захапляемся.
Восень
© Copyright: Татьяна Куцухо 2, 2017
Свидетельство о публикации №117040906335
Свидетельство о публикации №117040906335
Рецензии