Касцёл святых Сымона і Алены,
Плыве мелодыя – то велічны арган;
Я апускаюся, як воін, на калена,
Прымаю лекі ад душэўных ран,
Малюся, слухаю ксяндзовы словы...
Тут дух народу і гісторыі святой,
Тут музыкаю гукі роднай мовы, -
І шэпчуць вусны: “Край мой! Пан з табой!..”
Я чэрпаю тут сілы для змагання,
Мне іх даюць Марыя і Хрыстос;
Узлёт, трымценне і замілаванне –
Да шчырых і празрыстых слёз;
Да кульмінацыі свабоды, вызвалення –
Кайданы разлятаюцца ўраз!
Да чыстага і моцнага натхнення,
Што пераможа гэты жорсткі час...
І ўрэшце – ад душы перажагнацца,
Адчуўшы смак і прагу да жыцця,
Шчасліва яшчэ раз пераканацца:
Ёсць сэнс – няма сляпога нябыцця!
сакавік 2012
Касцёл
© Copyright: Янина Пинчук, 2017
Свидетельство о публикации №117040404355
Свидетельство о публикации №117040404355
Рецензии