Па небе Беларуси ляцели клинам гуси

Па небе Беларусі ляцелі клінам гусі.

Па небе Беларусі
Ляцелі клінам гусі,
Як ветразі далёкіх нашых мар.
Цяпло няслі на крылах
У родны край свой мілы,
І разганялі холад чорных хмар.

Вярталіся дахаты,
Да маці птушаняты,
Бо ў кожнага свая Радзіма ёсць,
Дзе сэрца сагравае
Пах бэзавага маю,
І ты заўсёды свой тут, а не госць.

І птушкі ўсё ляцелі,
Як крыжыкі на целе,
Жаданай і гарэзлівай вясны,
Будзілі наваколле
Ад сну лясы і поле
І разбівалі наледзь цішыні.

Пляскаліся, як мора,
Хвалістыя азёры,
І абмывалі рэкі берагі,
А тУманы на ранку
Пад звонкі спеў заранкі,
Лагчыны баранілі ад смугі.

Вось так ляцелі гусі
Па небе Беларусі.
Ці птушкі? Ці анёлы-вестуны?
Прыемныя для вуха
Пасля зімовай скрухі,
Нібы Сафіі Полацкай званы.

Фото интернет.


Рецензии
Вельмі вобразны, музычны і пранікнёны верш! Дзякуй, Людміла!
З павагай,

Виктор Любецкий   07.04.2017 09:31     Заявить о нарушении
Прыемна чытаць твой водгук на роднай мове.
Дзякуй!

Людмила Воронова Супрун   08.04.2017 23:00   Заявить о нарушении