***
Паўцінне на маёй душы
Зацяняе найскразь
Муравейнік з ажын...
З ёй таксама зайздрасць.
Ачуняе патрыху боль,
Трохі кепска думаць;
Паўцінне "ядзе" як моль
І затасквае ў сваю гаць...
Пэўна я зрабіў не тое
І жыў зусім ня так,
Нітак мроіва златое -
Будзе з мяне кавардак.
Аплятае, абмятае -
То лі муха, толь матыль!?
Сэрца маё абмякчае,
Толь жыццё, а то лі быль...
...пусты кавыль...
вясна 2017г.
Пауцiнне
© Copyright: Де Юстас, 2017
Свидетельство о публикации №117033112901
Свидетельство о публикации №117033112901
Рецензии