***
Замак стаіць на гары,
Захістаны шэламам дрэў.
Стаіць недзе ў бары
І ад попелу часу закарэў.
Стаіць стагоддзі, стаіць гады,
Называецца ён Альшанскі...
Пад небам стогне ад нуды,
Быўшы замак панскі.
Ён чакае сваіх гаспадароў,
Ёг чакае сваю Князёўну...
Падкідвае ў печ часу дроў,
Наматвае на кросны воўну.
Недзе ў лясах ён стаіць
І ззяе ў цемры ночы.
Хтосьці ў ім ўсёткі кпіць,
Але прагледзіш ты вочы...
P.S. Таксама Караткевіч - "Чорны замак Альшанскі".
Замак
© Copyright: Де Юстас, 2017
Свидетельство о публикации №117032305044
Свидетельство о публикации №117032305044
Рецензии