23, 03, 2017

карціць мне думак сонм грамадству выказаць.
Баюся не паспець, бо нешта так няўклюдна і няўрымсліва варочаюцца думак гэтых кросны. І на душы так млосна. На словы хмары напаўзлі, як смоўжы . Хоць вецер дзьме, як быццам нешта абяцае зноў...
Чакаць яшчэ мне мігдаў тых святых ...і доўга ... Не будзе , як хачу ...каб хутка так і проста так...


Рецензии