сеешь, жнешь

Глупо как-то все.
И скоро.
Вроде, как бы,
и не жил.
То беда грозит,
то горе,
рвешься из
последних сил
день за днем
чего-то ради,
пашешь вечно,
сеешь, жнешь...
Мир - бардак,
мы, люди,....
Как же так,
едрёна вошь?


Рецензии